собака – лает
кошка – мяукает
свинья – хрукает
мышь – пищит
лягушка – квакает
Корова – мычит
Утка – крякает
Month: January 2021
Ես Գայանե Հարությունյանն եմ: Սովորում եմ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամլիրում:Մեր ձմեռային ճամբարի ընթացքում մենք սովորեցինք տիկնիկ կարել. ես կտորից և կոճակից կարեցի: Գնացինք ժողովրդական արվեստի թանգարան: Այնտեղ տեսանք տարբեր հետաքրքիր իրեր, ներկեցինք գորգեր: Ես ներկել եմ վիշապագորգը: Դասարանում գաթա պատրաստեցինք, իսկ ես տանը թխվացքաբլիթներ պատրաստեցի տատիկիս և մայրիկիս հետ: Սահնակով սահել սովորեցի: Մաթեմատիկոսների ջոկատը մեզ սովորեցրեց Quizizz ծրագրրով աշխատել: Տարբեր խաղեր պատրաստեցինք: Իսկ մեր դասարանը սովորեցրեց 2-րդ դասարանին Power point ծրագիրը:Տանը դդմումով, գազարով և քունջութով առողջարար աղցան պատրաստեցի: Ոզնու և Աստղի մասին հորինուկ պատրաստեցի Ոզնին Աստղի վրա:
Իմ տպավորությունները
Մենք երեկ դասարանով գնացել ենք ճամփորդության, և երեկ ես առաջին անգամ սահնակ վարեցի: Մենք գնացինք լճի մոտ, և նկարվեցինք: Ես ամեն անգամ քայլ էի անում և ամեն անգամ իմ առաջ տարբեր տեսարաններ էին բացվում: Իսկ լիճը անկրկնելի էր: Մեր հետ ճամփորդություն էր եկել ընկեր Մադլենը: Իսկ ընկեր Նարեկը մեզ օգնում էր: Ես սահնակից իջա իմ ընկերուհիների հետ՝ Նանեի, Աստղիկի, Եվայի, և Արփիի: Իսկ տղաներից՝ Ալեքսի և Մհերի: Ծառերի վրա նստած էր բարակ ձյուն, իսկ որոշների վրա ձյուն չկար: Բայց ձյան փոխարեն նրանք տարբեր գույների էին:
Յուրահատուկը
Օրերից մի օր աֆրիկյան սավաններից մեկում գազանների արքա Տաֆարին և չքնաղագեղ Մալաի նորաստեղծ ընտանիքում լաույս աշխարհ եկավ գեղեցկուհի Կիրան: Ծնողները շատ էին սիրում իրենց փոքրիկին և ամեն օր սովորեցնում Էին վայրի բնության մեջ գոյատև ել արվեստը: Սակաին Կիրային նրա հայրիկի և մայրիկի սովորեցրածը հերիք չի լինում և նա ունենում է մի երազանք: Նրա երազանքը լինում է աին որ նա երազում է թռել իմանալ: Կիրան շատ ճարպիկ է լինում և մի անգամ վնասվում է։Կիրաի հայրիկը և մայրիկը նրա վրա բարկանում են և արգելում են Կիրաին ցատկոտել: Սակայն Կիրան նրա հայրիկին չի լսում և սկսում է ցատկոտել: Կիրան շեղվում է մի թիթեռնինի վռա և չի էլ նկատում չե ինչպեսզ է հայտնվում գետի մյուս ափին։ Կիրան իր մթքերի պատճառով չի էլ նկատում թե ինչպես են իր մեչքի ևտևում հայտնվում բորենիները: Ապա տեսեք ինչ փիսիկ բռնեցինք․ ասաց Պոչատը : Գժվեցիր Պոչատ սա սովորական վագրի ձագ է, ընթաթելով ասաց մյուս բորենին: Բա որ սովորական է ինչու է երազում թռչել իմանալ: -Իսկ դուք որտեղից գիտեք իմ երազանքի մասին․ ղոսաքցության մեչ մտնելով հարցրեց Կիրան: -Որովետև մենք ձեզ հետևում ենք, – խորամանկ հայացքով ասաց Պոչատը:- Ինչու եք հետևում , – զարմացած հարցրեց Կիրան: -Որպեսզի իմանանք ձեր թվաքանակը և օրերից մի օր մեր քանակական առավելության շնորհիվ զավթենք լճակներով ու կենդանիներով հարուստ հորդ թագավորությունը: – Իչպես կարողեք իմանալ մեր թվաքանակը եթե հայրս արգելում է մութք գործել իր թագավորության տարացք, -հետաքրքրությամբ հարցրեց Կիրան:- Չասես, Պոչատ,այս փափկամազիկը ուզում է իմանալ մեր ընտանեկան գաղնիքները ,-հապշտապ բացականչեց նրանց միչի ամենասարսափելին: – Անհոգ եղիր Ճիվաղ միևնույնա մենք նրանց այսոր երեկոյան խժռելու ենք, – Կիրայի դեմքի սարսափը որսալով պատասխանեց պոչատը և ավելացրեց, – մենք ձեզ հետևում ենք երկնքից : -Ինչպես, ախր դուք թռչել չգիտեք, – հուզված ասաց Կիրան: – Ճիշտ ես,-ասաց Պոչատը,-բնությունը մեզ թռչելու շնհոր չի տվել, բայց համագորակցելու շնորհ՜ ինչքան ասես: -Իսկ ոմհե եք համագործակցում , – հարցրեց Կիրան: Հարցրեց Կիրան մեր լեշակեր ընկերների․ մեր որսից բաժին ենք հանում անգների համար:Նրանք հետևում են և զեկուցում մեզ ձեր ամեն մի քայլի մասին: ամեն ինչ արդար է: -Քմծիծաղով ասաց Պոչատը: – Հայրդ սովորեցրել է որ այս աշխարհում գոյտևելու համար պետք է նախ պետքե ապավինես խելքիդ, հետո նոր երախիտ և թատերիդ:- Անհնար է , – բարկացած ճչաց Կիրան – իմ հայրը այդքան միամիտ չէ,որ կյանքի դասեր տա նրա թշնամիներին: – Ես գիտեմ, – քինախնդրությանը զսպելով ասաց Պոչատը, – բանն այն է որ այն է, որ այդ դասը ես ստացել եմ մեր միջև ծագած պատերազմի ժամանակ տաքարևան դեռահաս էի , փորձեցի ուժուվ տիրոել հորդ թագավորությանը, բայց արձյունքում կորցրի քույրերիս, եղբայրներիս, և պոչս: Մենք պարտվեցինք, որովետև ինձ օգնության շտապող ցեղակիցներիս մեծ մասըչկարողացան անցնել ձեզ պաշտպանուղ արագահոս և խորը գետը: Այդ օրվանից բոլորը ինձ ծաղրում ու հիմարի տեղ էին դնում: Բայց երբ մի փոքր հասունացա և կազմեցի իմ հանճարեղ ծրագիրը, ցեղակիցներիս մի մասը ինձ պոչատի փոխարեն սկսեցին հանճար ասել: – Հանճար, իսկ որն է քո ծրագրի էություը:- Վերացնել ձեզ պաշտպանուղ հզուր գետը:,- Բայց դա անհնար է ,- ծիծաղելուվ պատասղանեց Կիրան: -Այդ դեպքում ինչպես ես անցել գետը,- հարձրեց Պոչատը: – Թռչելով,- պատասղանեց Կիրան: – Ստափվիր Վագրիկ դա նույն պես անհնար է,- Կիրայի երազանքը ոտնատակ տալով ճչաց գազացած բորենին և Կիրային ցույ տվեց գետի չորացած հունը: այնուհետր մանրամասն պատմեց թե ինչպես են իր հրահանգով անգղները գետի մեջ քցելու անթիվ անհամար քարերը: Կիրան որոշեց գնալ և ամեն ինչ պատմել իր հայրիկին նա պատմեց և նրանք բոլորով միասին հանեցին քարերը գետի վրաից: